شب یلدا و برگزاری شب زنده داری در روستاهای زز و ماهرو مانند دیگر مناطق ایران زمین به سبزی زندگی جریان دارد.از رسوم این روستا ها این است که جوانان بارفتن بر روی بام خانه ها وآویزان کردن شال یا پارچه ای از سوراخ بام و سرودن تاپو ماپو دس به در حور کو تیه شطونه کور کو از صاحب خانه تقاضای چیزی بعنوان شادباش میخواهند که بنا بر توانایی چیز هایی از قبیل آرد برنج قند روغن محلی عسل و ...به میان شال بسته و جوانان روستا راهی خانه های بعدی می شوند.از رسوم جالب و زیبای دیگر مناطق بختیاری نشین از جمله زز و ماهرو جمع شدن به خانه بزرگ روستا یا بزرگ فامیل است که با پذیرایی بنه(بنک) کلخنگ کشمش گردو گندم برشته ....به رویارویی با دیو سیاه زمستان می روند.در این شب با درست کردن یک نان محلی به نام گرده(با کسره ی گ) و قرار دادن مهره ای در میان آن و پختن در زیر خاکستر به دور هم بودن و گفت و گو مشغول میشوند .
بعد از پخته شدن نان مهره سهم هر کسی که افتاد میتواند بین بزغاله یا بره یکی را انتخاب کند و به عنوان شاد باش از آن خود کند.
از رسوم دیگر زیبا و کم کم فراموش شده ی دیار بختیاری خواندن داستان های کهن که معمولا به شعر بوده و درمکاتب قدیم تعلیم می داده اند و نیز شاهنامه خوانی وگرفتن فال برای آینده نگری بخصوص فال نخود وفال حافظ است.
بدین ترتیب رو سیاهی را به زمستان وا می گذارند.



+ نوشته شده در ساعت ۳:۲۲ ق.ظ توسط علیرضا شب نشین
|